حیوانات بزرگ تر واقعا بیشتر در معرض سرطان هستند ، پژوهشی که به یک تناقض پاسخ داد

به گزارش مجله سیاران، دهه ها دانشمندان درگیر یک معما بودند: چرا با افزایش میزان بدن گونه های جانوری، نرخ سرطان افزایش پیدا نمی کند؟ این تناقض را برای اولین بار ریچارد پتو (Richard Peto) در سال 1977 عنوان نمود. اما یک پژوهش نو، این معما را حل نموده و نشان داده که در واقع گونه های بزرگ تر مانند زرافه ها و مارهای پیتون، نسبت به گونه های کوچک تر مثل خفاش ها و قورباغه ها، بیشتر در معرض سرطان هستند.

حیوانات بزرگ تر واقعا بیشتر در معرض سرطان هستند ، پژوهشی که به یک تناقض پاسخ داد

کشف یک الگوی جالب در تاریخ تکامل

این تحقیق نشان داده که جهش های ناگهانی در افزایش مقدار بدن یک گونه، به نوعی باعث کاهش نرخ سرطان در آن می گردد. این یعنی در طول تکامل، حیواناتی که بزرگ تر شده اند، همزمان راهکارهای دفاعی ویژه ای در برابر سرطان پیدا نموده اند.

سرطان معمولاً از جهش های ژنتیکی (Gene Mutations) در سلول ها ناشی می گردد که منجر به تقسیم غیرقابل کنترل سلولی می گردد. از آنجایی که حیوانات بزرگ تر، تعداد سلول های بیشتری دارند، منطقی است که احتمال وقوع این جهش ها در آن ها بیشتر باشد. بعلاوه طول عمر بیشتر این حیوانات، می تواند ریسک ابتلا به سرطان را افزایش دهد. اما پژوهش های پیشین پیروز به یافتن این ارتباط نشده بودند.

چگونه یک روش آماری تازه، پارادوکس را حل کرد؟

جورج باتلر (George Butler)، زیست شناس محاسباتی از دانشگاه کالج لندن، و همکارانش معتقدند که علت این ابهام در مطالعات قبلی، نمونه گیری ناکافی از گونه های مختلف و روش های آماری اشتباه بوده است. این مطالعات معمولاً تحت تأثیر تنوع زیاد میان افراد یک گونه قرار می گرفتند و نتایج را مخدوش می کردند.

اما در این پژوهش تازه، از یک رویکرد آماری متفاوت استفاده شد که از این سوگیری (Bias) جلوگیری کرد. محققان داده های مربوط به 263 گونه از دوزیستان، پرندگان، پستانداران و خزندگان را آنالیز کردند و مقدار شیوع سرطان در آن ها را تجزیه و تحلیل نمودند. این روش باعث شد الگوی مورد انتظار، یعنی افزایش نرخ سرطان در گونه های بزرگ تر، به وضوح دیده گردد.

آیا استثناهایی هم وجود دارند؟

البته همواره استثناهایی در علم وجود دارد. مثلاً بوجریگار (Budgerigar)، یک گونه کوچک از طوطی که کمتر از 30 گرم وزن دارد، 40 برابر بیشتر از حد انتظار، به سرطان مبتلا می گردد. از سوی دیگر، فیل ها که به سرعت به مقدار ای بزرگ تر از حد معمول تکامل یافته اند، نرخ سرطانی مشابه با حیواناتی دارند که یک دهم آن ها وزن دارند، مانند ببرها.

جوانا بیکر (Joanna Baker)، زیست شناس فرگشتی از دانشگاه ردینگ، شرح می دهد که وقتی گونه ای مجبور به رشد سریع در مقدار می گردد، همزمان مکانیزم های دفاعی در برابر سرطان را نیز توسعه می دهد.

آینده ای روشن برای تحقیقات سرطان

این یافته ها نه تنها پارادوکس پتو را حل می نمایند، بلکه می توانند به درمان های تازه برای سرطان منجر شوند. بعضی از حیوانات، به طور طبیعی راه هایی برای مبارزه با سرطان یافته اند. مطالعه این گونه ها می تواند بینش های ارزشمندی در خصوص مکانیسم های دفاعی بدن در برابر سرطان ارائه دهد و مسیرهای تازهی برای درمان این بیماری باز کند.

جورج باتلر تأکید می نماید که شناسایی گونه هایی که به طور طبیعی در برابر سرطان مقاوم تر هستند، می تواند مسیرهای تحقیقاتی تازه و هیجان انگیزی برای درمان این بیماری باز کند.

منبع: PNAS

منبع: یک پزشک
انتشار: 15 اسفند 1403 بروزرسانی: 15 اسفند 1403 گردآورنده: cyaran.ir شناسه مطلب: 1836

به "حیوانات بزرگ تر واقعا بیشتر در معرض سرطان هستند ، پژوهشی که به یک تناقض پاسخ داد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "حیوانات بزرگ تر واقعا بیشتر در معرض سرطان هستند ، پژوهشی که به یک تناقض پاسخ داد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید