ساخت پوست زنده انسان برای ربات ها! - مجله سیاران

به گزارش خبرنگاران، این ویژگی ها به دو دسته تقسیم می شوند: دسته اول ویژگی های ذهنی مانند هوشیاری، خودمختاری، تخیل و رفلکس های بدن و دسته دوم موارد فیزیکی مانند حرکت مایعات، کنترل چشم، راه رفتن و پوست. پوست عرق نموده و لطیف، جزء لاینفک بدن انسان است.

دانشمندان ژاپنی در روز پنجشنبه 9 ژوئن در مقاله ای در مجله Matter از طراحی انگشت رباتیکی که با پوست زنده پوشیده شده است، خبر دادند. این پوست نمونه اولیه پوست ساخته شده از سلول های واقعی و زنده انسان است. شوجی تاکوچی استاد دانشگاه توکیو، در بیانیه ای گفت: من فکر می کنم پوست زنده راه چاره نهایی برای اعطای ظاهر و لمس موجودات زنده به به ربات ها است. زیرا پوست زنده دقیقا همان ماده ای است که بدن موجودات را می پوشاند.

این ماده نه تنها دارای شباهت به پوست انسان و توانایی احساس است، بلکه به علت ساخته شدن از سلول های واقعی پوست دارای ویژگی خود ترمیم شوندگی و آب گریزی نیز می باشد. این پوست با اتصال به یک ربات می تواند بریدگی ها و خراش های خود را مانند پوست انسان ترمیم کند. پوست نو رباتیک اولین قدم به سمت ایجاد ربات هایی است که با پوست زنده پوشیده شده اند. این پوست هنوز به مقدار پوست طبیعی قوی نیست و برای حفظ خود به یاری احتیاج دارد. این تیم تحقیقاتی قصد دارند به منظور واقعی تر شدن فولیکول های مو، ناخن ها و غدد عرق را نیز به پوست اضافه نمایند.

پوست سیلیکونی که در حال حاضر هنگام ساخت موجودات مصنوعی استفاده می گردد، نمی تواند ظاهر انسان را تقلید کند. به عنوان مثال ظرافت هایی همانند منافذ انعطاف پذیر یا چین و چروک هایی که با افزایش سن ایجاد می شوند را ندارد. تاکوچی بعلاوه گفت کوشش هایی که در گذشته برای ایجاد پوست انسان اجرا شده اند، به موفقیت های کمی دست پیدا نموده اند. آن ها احتیاجمند صنعتگرانی ماهر هستند تا ورق هایی از پوست رشد یافته در آزمایشگاه را برش داده و آن ها را بر روی انگشت ربات ها قرار دهند.

او گفت: ما برای پوشاندن کارآمد سطوح با سلول های پوست از یک روش قالب گیری مستقیم بافت پوستی استفاده کردیم که منجر به پوشش پوستی بدون درز روی انگشت رباتیک شد. این تیم یک انگشت رباتیک استاندارد را در یک استوانه پر از محلول ویژه ای غوطه ور کردند که شرایط مناسبی را برای رشد پوست زنده فراهم می کرد. این محلول با کلاژن پر شده بود، پروتئینی که به الاستیسیته و کشش پوست یاری می نماید. آن ها بعلاوه از فیبروبلاست های پوستی انسان یا همان سلول های پوستی نیز به این منظور استفاده کردند.

این دو جزء با یکدیگر بافت پوست را تشکیل می دهند. هر دو این ها در بدن انسان نیز یافت می شوند. پس از آن مخلوط کلاژن و فیبروبلاست در اطراف انگشت رباتیک جمع شد و آن را مانند یک پرایمر پوستی به صورت محکم پوشاند. این اولین لایه پوست بود. سپس لایه دوم فیبروبلاست ها را با نوع نوی از رده سلولی به نام کراتینوسیت های اپیدرمی انسانی تعویض کرد؛ به این علت که این سلول ها حدود 90 درصد از خارجی ترین لایه پوست بدن ما را تشکیل می دهند. در نهایت، هنگامی که کراتینوسیت ها به پرایمر فیبروبلاست چسبیدند، این مکانیسم تقریباً کامل شد و پوست زنده برای انگشت رباتیک تشکیل شد.

تاکوچی گفت: این انگشت دارای محیطی عرق نموده بود که به نظر می رسید واقعی است. اگر چه این پوست هنوز در مراحل اولیه خود قرار گرفته است، اما می تواند یک گام امیدوارنماینده رو به جلو برای نسل بعدی رباتیک باشد. این تیم می گوید مفهوم پوست زنده آن ها ممکن است روزی به جنبه ذهنی ساخت ربات انسان نما نیز ورود پیدا کند؛ افزودن نورون های حسی!

منبع: cnet