سریال مرد علیه زنبور؛ خاطره ای کمرنگ و بی رمق از مستربین - مجله سیاران

به گزارش خبرنگاران؛ اتکینسون در این سریال نقش یک سرایدار تازه کار به نام آقای تِرِوِر را بازی می نماید که به یک خانۀ مجلل و اعیانی فرستاده می گردد تا در غیبت زن و شوهری که مالک خانه هستند، از آنجا مراقبت کند. در ابتدای سریال، صاحب خانه ها نکات خیلی زیادی را در خصوص نگه داری از خانه به آقای ترور گوشزد می نمایند و کتابچۀ هدایت به او می دهند که پر از قواعد مربوط به نگه داری وسایل مختلف است. وسایل خانه بسیار گرانقیمت هستند و آسیب رساندن به هرکدام از آن ها می تواند کلی هزینه داشته باشد.

اما از همان ابتدا یک زنبور سمج (که انگار یک جور هایی از عمد لجبازی می نماید) وارد خانه می گردد و آقای ترور برای گیر انداختن و بیرون کردن او در نهایت هیچ وسیله ای را در خانه سالم باقی نمی گذارد. این تقریبا کل ماجرای سریال است. سریال در مجموع نه قسمت دارد و هر قسمت (به جز قسمت اول) حدود ده دقیقه است، اما با اینحال همین میزان زمان هم به نظر زیاد می رسد و بخش زیادی از آن بدون اتفاقات خنده دار پیش می رود.

شاید در هر قسمت فقط یک صحنه باشد که بتواند لبخند روی لب مخاطب بیاورد؛ آن هم فقط لبخند و نه قهقهۀ از ته دل! شاید اگر کل سریال در دو قسمت 15 دقیقه ای خلاصه می شد، نتیجۀ قابل قبول تری را شاهد بودیم؛ هر چند که باز هم نمیشد گفت اثر درخشان و خاصی را داریم می بینیم.

شخصیت اتکینسون در این سریال تقریبا همان مستربین است با این تفاوت که می تواند حرف بزند؛ تفاوتی که هیچ بار طنزآمیزی هم به سریال اضافه نکرده و می گردد گفت هیچ دیالوگ درخشان و بامزه ای از او نمی شنویم. مضمون سریال هم دقیقا همان چیزی است که بار ها و بار ها در تام و جری، کایوت و رودرانر و برخی از قسمت های کارتون پلنگ صورتی دیده ایم؛ هرچند که این سریال به جذابیت هیچکدام از آن ها نیست.

شخصیت دختر نوجوان آقای ترور ظاهرا به قصه اضافه شده تا یک جور بار عاطفی به سریال ببخشد و همدلی ما را با ترور بیشتر کند؛ اما در عمل، رابطۀ ترور و دخترش یک مضمون کاملا فرعی و اضافی جلوه می نماید و تاثیر خاصی در افزایش جاذبۀ سریال ندارد. حتی شخصیت خود زنبور هم خوب از کار درنیامده! ما اصلا نمی فهمیم که قصد زنبور از این آزار و اذیت ها چیست؛ ظاهرا نوعی هوشمندی در این حشره هست، اما با این حال هیچ انگیزۀ خاصی را نمی توانیم به او نسبت بدهیم.

از اول تا آخر سریال و تک تک اتفاقاتی که می افتد به نوعی قابل پیش بینی هستند و این باعث می گردد که چندان چیزی برای غافلگیر شدن و خندیدن باقی نماند. حتی فرار زنبور از موقعیت های مختلف هم باورپذیر و قابل درک نیست؛ انگار این جانور علاوه بر هوشمندی، یک رگه هایی از شعبده بازی را هم در خودش دارد. این فرار های بی منطق (حتی از انفجار) گاهی نه تنها بامزه نیست بلکه آزاردهنده هم می گردد. در مجموع این آن چیزی نیست که بگردد دیدنش را به بزرگتر ها توصیه کرد، اما شاید بچه ها خردسال بتوانند ارتباط بهتری با سریال برقرار نمایند.

• کارگردان: دیوید کر (David Kerr)
• نویسنده: ویلیام دیویس (William Davies)
• بازیگران: روآن اتکینسون (Rowan Atkinson)، جینگ لوسی (Jing Lusi) و دیگران
• امتیاز: 7.5/10